هدف از این تحقیق، تولید کامپوزیت زمینه آلیاژهای مس تقویت شده با ذرات الماس میکرونی و بررسی خواص مکانیکی این کامپوزیت است. از مهم ترین مسائل ساخت این نوع کامپوزیت ، بهینه سازی استحکام ذرات الماس در زمینه فلزی و خواص سایشی مد نظر این نوع کامپوزیت است. پودرهای کامپوزیتی با استفاده از آسیابکاری پرانرژی (سایشی) و به روش سینتر پرس داغ تولید شدند. به منظور بررسی استحکام خمشی، سختی و خواص سایشی، نمونه ها با اضافه کردن فلزات مختلف به زمینه، شرایط مختلف آسیابکاری و پارامترهای مختلف فشار داغ، ساخته شدند. هدف از این تحقیق، تولید کامپوزیت زمینه آلیاژهای مس تقویت شده با ذرات الماس میکرونی و بررسی خواص مکانیکی این کامپوزیت است. از مهم ترین مسائل ساخت این نوع کامپوزیت ، بهینه سازی استحکام ذرات الماس در زمینه فلزی و خواص سایشی مد نظر این نوع کامپوزیت است. پودرهای کامپوزیتی با استفاده از آسیابکاری پرانرژی (سایشی) و به روش سینتر پرس داغ تولید شدند. به منظور بررسی استحکام خمشی، سختی و خواص سایشی، نمونه ها با اضافه کردن فلزات مختلف به زمینه، شرایط مختلف آسیابکاری و پارامترهای مختلف فشار داغ، ساخته شدند.

سابقه و هدف: آلودگی بزاق حین ترمیم های کامپوزیتی موجب کاهش استحکام باند و در نهایت شکست درمان های ترمیمی می گردد. نظر به افزایش تقاضا برای ترمیم های کامپوزیتی، همچنین با توجه به اینکه درصد کمی از دندانپزشکان حین درمان از رابردم استفاده می نمایند، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثر آلودگی بزاق بر استحکام ریزبرشی باند میان سطوح کامپوزیت رزین، همچنین تعیین بهترین روش از بین بردن آلودگی جهت دوباره برقرار کردن استحکام باند کامپوزیت به کامپوزیت انجام گرفت.مواد و روشها: در مطالعه آزمایشگاهی حاضر، نمونه های ساخته شده از کامپوزیت Z100 به 7 گروه 15 تائی تقسیم شده، به صورت زیر آماده گردیدند: گروه 1- گروه کنترل (بدون هیچ گونه آلودگی)، گروه 2- آلودگی بزاق + خشک کردن، گروه 3- آلودگی بزاق + شستشو + خشک کردن، گروه 4- آلودگی بزاق+ شستشو + خشک کردن + اچ، گروه 5- آلودگی بزاق + شستشو+ خشک کردن+ اچ کردن+ باند، گروه 6- آلودگی بزاق + استفاده از الکل و گروه 7- آلودگی بزاق + برداشت حدود 0.5 میلی متر + شستشو + خشک کردن. سپس کامپوزیت Z100 در لوله هایی به ابعاد 0.7×1 میلی متر روی سطوح آماده شده گروه ها باند گردیده، میزان استحکام باند ریزبرشی آنها تعیین شد. داده های به دست آمده با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه ANOVA و آزمون تعقیبی Tukey مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: میانگین و انحراف معیار استحکام باند ریزبرشی در گروه 1 برابر 3.60±23.0، در گروه 2 برابر 2.49±11.71، در گروه 3 برابر 4.25±17.60، در گروه 4 برابر 6.34±21.84، در گروه 5 برابر 7.58±21.25، در گروه 6 برابر 5.53±21.65 و در گروه 7 برابر 5.95±17.34، مگاپاسکال بدست آمد. اختلاف میان گروه های  1و  2((P<0.0001،  2وP<0.0001) 4 )، 2 و 5 (P<0.001) و 2 و 6 (P<0.0001) از لحاظ آماری معنی دار بود.نتیجه گیری: در شرایط مطالعه اخیر خشک کردن بزاق روی نمونه ها استحکام باند ریزبرشی را به طور معنی دار کاهش داد. تمامی روش های از بین بردن آلودگی بزاقی در مطالعه حاضر توانستند استحکام باند ریزبرشی نمونه ها را تا حد گروه شاهد افزایش دهند.

زمینه و هدف: انطباق کامپوزیت‎های خلفی به دیواره دندان به دلیل انقباض ناشی از پلیمریزاسیون و ویسکوزیته بسیار بالایی که دارند، مورد سوال است. روش‎های مختلفی برای کاهش این مساله ارایه شده است. هدف از این تحقیق ارزیابی اثر کامپوزیت‎های flowable همراه با کامپوزیت های قابل تراکم در تطابق و کاهش میکرولیکیج ترمیم های خلفی می‎باشد.روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی حفرات کلاس  MO IIبر روی 40 دندان کشیده شده سالم انسان به نحوی تراش داده شد که مارجین ژنژیوالی1 میلی‎متر بالاتر از CEJ ختم گردید. سپس دندان ها به طور تصادفی در 2 گروه مختلف قرار گرفتند. در گروه اول بعد از استفاده از عامل اتصال دهنده عاجی کامپوزیت (Filtek Flow) Flowable به ضخامت 1-0.5 میلی‎متر در کف حفره قرار داده شد و بعد از عمل کیور، بقیه حفره با کامپوزیت p60 condensable پر شد. در گروه دوم بعد از استفاده از عامل اتصال دهنده عاجی کامپوزیت flowable به ضخامت 1-5.0 میلی‎متر در کف حفره قرار گرفت و بدون انجام عمل کیور بقیه حفره با کامپوزیت condensable پر شد. تمام دندان ها بعد از ترمیم، ترموسیکل شدند و سپس نمونه‎ها در محلول فوشین %0.3 و در دمای 37 درجه به مدت 48 ساعت قرار گرفتند. سپس نمونه‎ها در درون آکریل شفاف خود سخت شونده قرار گرفتند. بعد از برش و تهیه مقطع نمونه‎ها با استرومیکروسکوپ با بزرگنمایی 40 از نظر نفوذ دای مورد بررسی قرار گرفتند. برای آنالیز آماری از آزمون Mann-Whitney U با p<0.05 بعنوان سطح معنی داری استفاده گردید.یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که اکثر ترمیم‎ها دارای درجاتی از میکرولیکیج بودند. طبق آنالیز آماری بین دو گروه مورد مطالعه با دو روش مختلف تفاوت آماری وجود نداشت.نتیجه گیری: عدم وجود تفاوت آماری بین روش‎ها نشان دهنده این مساله است که هنوز هیچ روش یا ماده ترمیمی نمی‎تواند میکرولیکیج در مارجین ژنژیوالی را به طور کامل حذف کند. استفاده از کامپوزیت flowable سخت شده و سخت نشده قبل از کامپوزیت قابل تراکم تفاوت معنی‎داری در میزان میکرولیکیج ایجاد نمی کند.

مقدمه: دندان‎ های تغییر رنگ یافته با روش ‎های مختلفی مانند کامپوزیت ونیر مستقیم، پرسلن ونیر غیرمستقیم، کراون ‎های سرامیکی و یا استفاده از مواد بلیچینگ قابل درمان هستند. مطالعه‎ حاضر با هدف مقایسه‎ اثر بلیچینگ خانگی و بلیچینگ مطب بر میانگین سختی یک نوع کامپوزیت میکروهیبرید ( (Point 4و دو نوع کامپوزیت‎ نانوفیلدFiltek Supreme)  وPremise ) انجام گرفت.مواد و روش ها: برای انجام این مطالعه تجربی، ماده‎ بلیچینگ Opalescence PF با 20 درصد کاربامید پراکساید جهت بلیچینگ خانگی و Opalescence Quick با 35 درصد کاربامید پراکساید جهت بلیچینگ مطب مورد استفاده قرار گرفتند. از هر نوع کامپوزیت 50 نمونه تهیه شد و تحت تاثیر ماده‎ بلیچینگ قرار گرفت. نمونه‎ های هر نوع کامپوزیت به طور تصادفی در 5 گروه 10 تایی شاهد، دو هفته بلیچینگ خانگی، چهار هفته بلیچینگ خانگی، یک‎ بار بلیچینگ مطب و دو بار بلیچینگ مطب به فاصله‎ زمانی دو هفته تقسیم شد. سپس مقادیر سختی نمونه ‎ها اندازه ‎گیری شد. یافته‎ ها با آزمون ‎های آنالیز واریانس و Tukey HSD مقایسه گردید (a=0.05).یافته ها: بین مقادیر میانگین سختی گروه‎ های مختلف برای یک نوع کامپوزیت در هر سه نوع کامپوزیت بررسی شده اختلاف معنی ‎داری مشاهده شد. اختلاف معنی ‎داری برای کامپوزیت 4 Point بین گروه 4 هفته بلیچینگ خانگی و یک ‎بار بلیچینگ مطب، برای کامپوزیت Filtek Supreme بین گروه 2 هفته بلیچینگ خانگی و 4 هفته بلیچینگ خانگی و برای کامپوزیت Premise بین گروه یک ‎بار بلیچینگ مطب و دو بار بلیچینگ مطب مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به محدودیت های مطالعه، نوع کامپوزیت و روش بلیچینگ بر میزان سختی کامپوزیت رزین موثر است.

مقدمه: توجه به اهمیت تاثیر خشونت سطحی دندان و مواد ترمیمی بر روی گیر پلاک دندانی، این پژوهش با هدف تعیین و مقایسه اثر بلیچینگ خانگی و بلیچینگ مطبی بر خشونت سطحی یک نوع کامپوزیت میکروهیبرید و دو نوع کامپوزیت نانوفیلد انجام گرفت.مواد و روش ها: کامپوزیت میکروهیبرید Point 4 (Kerr, USA) و کامپوزیت های نانوفیلد Premise (Kerr, USA) و Filtek Supreme (3M ESPE, USA) و مواد بلیچینگ Opalescence PF (Ultradent, USA) جهت بلیچینگ خانگی وOpalescence Quick (Ultradent, USA)  جهت بلیچینگ مطبی مورد استفاده قرار گرفتند. نمونه های کامپوزیتی در مولدهای اکریتی و زیر نوار ماتریکس کیور شده، سپس پرداخت گردیدند و تحت تاثیر ماده بلیچینگ قرار گرفتند. مقادیر خشونت سطحی نمونه ها (Ra) توسط دستگاه پروفیلومتری (SM7 Profile Test, Italy) اندازه گیری شد و میانگین مقادیر با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس دو طرفه تحلیل گردید. مورفولوژی سطح نمونه ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (XL30, Philips, Netherlands) مورد بررسی قرار گرفت و از آزمون آماری Mc Namara برای تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد.یافته ها: بین مقادیر میانگین خشونت سطحی همه گروه ها، اختلاف معنی داری وجود نداشت (05/0<p value). در مورفولوژی سطح بین گروه های شاهد و مورد آزمایش انواع کامپوزیت مورد پژوهش، تفاوتی مشاهده نگردید.نتیجه گیری: مواد بلیچینگ مورد استفاده در این پژوهش تاثیری بر خشونت سطحی دو نوع کامپوزیت نانوفیلد و یک نوع کامپوزیت میکروهیبرید نداشت. با توجه به تاثیرگذاری مواد بلیچینگ بر ماتریکس رزینی و افزایش خشونت سطحی به علت کنده شدن ذرات فیلر، ممکن است ریز بودن اندازه فیلر در کامپوزیت های مورد پژوهش باعث شده باشد که حتی در صورت از دست رفتن رزین نیز خشونت سطحی تغییری نکند.

زمینه و هدف: کاربرد کامپوزیت سیال به جهت قوام کمتر و امکان افزایش تطابق با دیواره های حفره، به عنوان اولین لایه ترمیم در کفه ژنژیوال حفرات پروگزیمالی توصیه شده است. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی تاثیر کاربرد رنگهای مختلف کامپوزیت سیال به عنوان قطعه ژنژیوالی برریزنشت ترمیمهای کامپوزیت خلفی بود.روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی، 36 دندان پره مولر سالم خارج شده انتخاب شد. در سطح پروگزیمال دندانها حفرات باکس استاندارد در اندازه 3×2 میلی متر تراشیده شد، به نحوی که کفه ژنژیوال یک میلی متر زیر CEJ قرار گرفت. دندانها به طور تصادفی به شش گروه 12تایی تقسیم شدند. در گروههای یک تا پنج از کامپوزیت سیال (Bisco, USA) Aelite flow به ترتیب با رنگهای D3/C2/A3.5/A2/A1 به عنوان اولین قطعه ژنژیوالی به ضخامت یک میلی متر استفاده شد. گروه شش به عنوان گروه کنترل بوده و در آن از کامپوزیت سیال استفاده نشد. سپس بقیه حفره توسط کامپوزیت هیبرید Aelite تک رنگ (Bisco, USA) A3 در شرایط یکسان ترمیم گردید. آنگاه نمونه ها به مدت 24ساعت در دمای 37 درجه سانتی گراد و به تعداد پانصد دور تحت سیکل های حرارتی قرار گرفته، توسط لاک ناخن پوشیده شده و به مدت 24 ساعت در محلول فوشین بازی 2% قرار گرفتند. سرانجام به موازات محور طولی و از بعد مزیودیستالی برش داده شده و با کمک استریو میکروسکوپ، ریزنشت آنها بررسی گردید. یافته ها توسط آزمون Kruskal-Wallis در سطح معنی دار 0.05 تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: بر اساس نتایج حاصله تفاوت معنی داری بین ریزنشت رنگ در گروههای مورد مطالعه وجود نداشت. (0.05<p) کمترین ریزنشت در گروه یک که کامپوزیت سیال به رنگ A1 استفاده گردید و بیشترین ریزنشت در گروه شش که به عنوان گروه کنترل منفی و بدون کاربرد کامپوزیت سیال بود، مشاهده گردید. درتمامی نمونه های گروه A1 ریزنشت رنگ صفر بود.نتیجه گیری: کاربرد کامپوزیت سیال با رنگ روشنتر به عنوان قطعه ژنژیوالی می تواند بر کاهش ریزنشت ترمیم حفره دو سطحی کامپوزیت رزین موثر باشد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه: انقباض پلیمریزاسیون یکی از مهم ترین عوامل موثر در ریزنشت کامپوزیت های فشردنی است و برای کاهش آن از روش های مختلفی استفاده می شود که یکی از این روش ها استفاده از کامپوزیت های قابل سیلان است.هدف: مطالعه به منظور تعیین اثر کامپوزیت قابل سیلان بر ریزنشت دو نوع کامپوزیت فشردنی در حفره های نوع دو انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه تجربی در سال 1385 در دانشکده دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد انجام شد. حفره های نوع دو با ابعاد مشابه در دو سمت مزیال و دیستال 32 دندان سالم پره مولر فک بالا ایجاد شد. دندان ها به طور اتفاقی به دو گروه تقسیم شدند. سمت دیستال دندان های گروه اول با کامپوزیت60 P  و گروه دوم با کامپوزیت Solitaire ترمیم شد. سطوح مزیال دندان ها هم توسط لاینر کامپوزیت قابل سیلان از نوع flow Filtek همراه کامپوزیت سمت دیستال ترمیم شد. دندان ها پس از کاربرد تغییرات سیکل حرارتی و غوطه وری در متیلن بلو دو درصد، از بعد مزیودیستالی بریده شده و میزان ریزنشت توسط استریومیکروسکوپ با بزرگ نمایی 25x ارزیابی شد. داده ها با آزمون های آماری مجذور کای و دقیق فیشر تحلیل شدند.یافته ها: کامپوزیت قابل سیلان در هیچ کدام از گروه های اول و دوم تفاوت آماری معنی داری در میزان ریزنشت در دیواره های لثه ای و عمودی موازی پالپ ایجاد نکرد.نتیجه گیری: استفاده از کامپوزیت قابل سیلان در میزان ریزنشت ترمیم های نوع دو کامپوزیت فشردنی تاثیری ندارد.